روش‌های ساخت
سه روش کلی برای تولید ژئوممبران وجود دارد. این سه روش شامل قالب گیری، نورد و پوشش دهی می‌باشد.
فرایند قالب گیری روشی است که به وسیله آن، پلیمر مذاب با استفاده از قالب گیری به صورت صفحات غیر مسلح شکل داده می‌شود. بلافاصله پس از قالب گیری، وقتی که صفحه هنوز گرم است، می‌توان ژئوتکستایل را روی آن قرار داد، که با این کار ژئوممبران مسلح تولید می‌شود.
تمام ژئوممبران‌های پلی اتیلنی (شامل چگالی بالا (HDPE)، بسیار انعطاف پذیر (VldPE) و بعضی پلی پروپیلن‌های انعطاف‌پذیر (FPP)) با روش قالب گیری تولید می‌شوند.
روش نورد پرکاربردترین فرآیند تولید است که در آن مخلوط پلیمری گرم شده از میان مجموعه‌هایی از غلتک‌های نورد گرم عبور داده می‌شود. این غلطک‌ها تحت فشار هیدرولیکی یا مکانیکی دوران می‌کنند. ژئوممبران پلی اتیلنی چگالی بالا (HDPE) و پلی اتیلن خطی با چگالی پایین (LLDPE) گاهی اوقات با استفاده از روش قلاویزهای تخت و به کارگیری غلتک‌های کمکی، با هم نورد می‌شوند. ورقه هم نورد (نورد توامان چند ورقه) را می‌توان در تولید ژئوممبران (HDPE-LLDPE-HDPE) به کار برد. ژئوممبران پلی اتیلنی چگالی بالا به کار رفته در سطوح فوقانی و تحتانی تقریبا 10 تا 20 درصد ضخامت کل ورق را تشکیل می‌دهند. هدف از این کار حفظ مقاومت شیمیایی خوب پلی اتیلن با چگالی بالا (HDPE) در سطح ژئوممبران همراه با انعطاف پذیری پلی اتیلن خطی با چگالی پایین (LLDPE) در هسته درونی آن می‌باشد. ضخامت معمول ژئوممبران بین 0.25 تا 7.5 میلیمتر است. سطوح زبر یا دارای بافت (سطوح با برآمدگی یا فرورفتگی) را می‌توان در یک یا دو سطح ژئوممبرین تولید کرد. این سطح با همنوردی نوار موجدار یا اتصال قطعات پلی اتیلن و یا دیگر روش های مناسب ایجاد می‌شود. ژئوممبران با سطوح زبر (دارای بافت) در یک یا دو سطح را “ژئوممبرین زبر (دارای بافت)” گویند. با افزایش زاویه اصطکاک المان سطح مرزی بین ژئوممبران و خاک یا دیگر ژئوسینتتیک، سطوح زبر روی پایداری سازه‌های خاکی به خصوص روی زمین‌های شیبدار، بهبود قابل ملاحظه ایجاد می‌کنند. سطوح زبر دو لبه فوقانی و تحتانی ورقه‌ها، معمولا به لبه‌های غیر زبر به عرض تقریبی ۱۵۰ میلیمتر ختم می‌شوند. این کناره های صاف همچنین برای تشخیص سریع ضخامت و مقاومت کششی به کار می‌روند. تمام ژئوممبران‌های از جنس پلی وینیل کلراید (PVC) و تسلیح شده با آستر، مانند پلی۔ پروپیلن‌های انعطاف‌پذیر (FPP – R) و پلی اتیلن کلروسولفونات شده (CSPE-R)، به روش نورد (غلتک زنی) تولید می‌شوند. در این روش مخلوط مناسبی از این مواد را ذوب کرده و به صورت ورق های نازک از قالب در می‌آورند. این ورق‌ها ممکن است مستقیما مورد استفاده قرار گیرند، اما غالبا آنها را از داخل غلتک‌هایی که در خلاف جهت هم حرکت می‌کنند، عبور می‌دهند. این کار ضخامت ژئوممبرین را در تمام قسمت‌های آن یکسان کرده و خواص مکانیکی آنها را نیز بهبود می‌بخشد. به علاوه با این روش می‌توان ژئوممبرین چند لایه ساخت.
فرایند پوشش دهی معمولا در برگیرنده پوشش دهی ژئوتکستایل (بافته شده، بافته نشده و کشباف) با پاشیدن یک پلیمر یا مخلوط قیری روی آن صورت می‌گیرد. بنابراین ژئوممبران تولید شده مسلح نیز محصوب می‌شود. ژئوممبران غیر مسلح را می‌توان با پاشیدن یک پلیمر روی یک ورقه تولید کرد. این ورقه پس از پایان فرآیند ساخت، برداشته می‌شود یا دور انداخته می‌شود.